LEIDEN 03/07/15 – Voor de Leidse geschiedenisstudent Dave Boone is de Tour de France afgelopen zondag al begonnen. Zonder fiets, gewapend met niets meer dan zijn hardloopschoenen is hij begonnen aan de 2800 kilometer lange voetrace door Frankrijk.
Het worden 43 dagen onafgebroken lopen.Boone: ,,Ik wil deelnemen als afsluiter van mijn studie.Anderen gaan een paar maanden reizen.Ik doe dit, nu kan het.’’ Fit is Boone wel.Hij loopt een marathon in 2 uur en 45 minuten en werd in 2013 Nederlands Kampioen op de 100 kilometer.Het is dan ook is niet zozeer de vermoeidheid waar hij voor vreest.Zijn grootste angst is dat een blessure hem dwingt om te stoppen.,,2800 kilometer zonder pijn lopen is een utopie, dat gaat niet gebeuren. Maar ik hoop de pijn binnen de perken te houden.’’De ’Footrace’ wordt voor het eerst georganiseerd. Er doen 25 atleten van over de hele wereld aan mee, vier uit Nederland. Voorbereiding ,,Niemand weet echt hoe je je moet voorbereiden, iedereen doet wat anders.Echt klaar ervoor zijn kan ook niet.’’Naast het lopen heeft hij veel gefietst en aan krachttraining gedaan.,,Om mijn hele lichaam sterk en stabiel te maken.’’Verder: meer eten en minder koffiedrinken.,,Ik ben geen superfoodsfiguur.Gewoon boterhammen en pasta, wat normale mensen eten. Alleen wat vaker op de dag en meer.’’
Genieten van het leven
,,Ik wil er niet obsessief mee bezig zijn.’’In 2011ging het daar namelijk mis.,,Ik leefde die zomer volledig toe naar het NK 100 kilometer. Het was dagelijks: werken, eten en dan drie à vier uur trainen.Het was te veel, de wedstrijd werd een soort trauma.Ik weet nu dat meer rust en een sociaal leven beter bij mij past.’’ Nu drink ik doordeweeks niet zoveel alcohol, dat gaat even niet. Maar in het weekend wel gewoon. Afgelopen zondag was ik nog om half negen ’s ochtends thuis van het stappen.Ik heb dat gewoon nodig.Ik wil nog niet alles er voor opgeven, of mezelf alle plezier onthouden.Dit zijn ook de leukste jaren van je leven, toch? Je moet ook van het leven genieten.Ik ben gewoon een mens, geen topsporter. Ik houd simpelweg van lopen.Zo wil ik het houden.’’
De zesentwintigjarige student loopt alleen.Een coach heeft hij niet.,,Natuurlijk neem ik tips ter harte, maar verder doe ik het graag zelf.Dat past wel bij mij.Ik heb door schade en schande mijn lichaam leren kennen en weet wat ik moet doen. Op zijn achttiende liep de atleet zijn eerste marathon.Inmiddels heeft hij dertig marathons en vijftien ultralopen heeft op zijn naam staan.,,Ik dacht dat die eerste marathon eenmalig zou zijn.Ik had wel altijd 15 kilometer naar school gefietst, dus een goede basisconditie.Op uitnodiging van zijn oude schoolmeester Wim Wouters kwam hij trainen bij atletiekvereniging AV’65 te Goes. ,,Nog altijd als ik in Zeeland ben lopen we een uurtje of twee en praten we bij.’’In Leiden traint hij twee keer per week met de studentenatletiekvereniging Currimus vooral ’voor de sociale beleving’.
Zelftucht
,,Monomaan.Je moet volledig met één ding bezig kunnen zijn.En zelftucht, discipline hebben.Ik ben me ervan bewust dat ik meer kan dan een normaal mens.Misschien door mijn harde opvoeding.Ik heb min of meer mezelf grootgebracht. Ergens ben ik altijd op zoek naar bevestiging.Ik wil dat mensen van me houden en over me praten.Niet in de media, maar de mensen om me heen.Dan ga je steeds gekkere dingen doen.Er sluimert een angst om vergeten te worden.En de vrees dat ik het op een dag niet meer kan.’’ ,,Natuurlijk moet je een zekere aanleg hebben hiervoor.Maar veel meer mensen zouden het fysiek kunnen.Ze zeggen wel eens: ‘bij jou gaat het zo makkelijk’.Dat is niet waar.Het gaat niet vanzelf, het zijn de eenzame uren trainen die niemand ziet.Als ik vier, vijf uur op de loopband sta.Ik heb me in de trainingen een keer of vijf zes helemaal leeg gelopen.Je leert de grenzen: hoeveel klappen van de hamer kun je incasseren.Ik schrik niet van overgeven, dat is gewoon een reactie van het lichaam.Voor mij is de grens: nooit in een ambulance belanden.’’
Koffie
Zijn lichaam heeft Boone getraind om zonder morren energie te halen uit alles wat hij ’erin gooit’. ,,Om halfzeven een groot bord chili eten, en dan een kwartier later gaan trainen, bijvoorbeeld.Tijdens de race drink ik ook koffie, dat vind ik lekker.En cola, nootjes, drop en rozijnen.Tijdens de Tour lopen de atleten gemiddeld 65 kilometer per dag, de etappes verschillen van 38 tot 89 kilometer per dag.De finish is op 9 augustus in Parijs. Een sponsor of mentor heeft hij niet tijdens de race, hij gaat alleen. Zijn vrienden en broer komen wel op bezoek, langs de route.Zondag stapte hij in het vacuüm, omschrijft Boone het zelf.,,Het is de race van mijn leven, zo voelt het. Ik voel de hete adem in mijn nek, maar weet niet van wie.Vooral van mezelf, denk ik.’’
Dit interview is verschenen in het Leidsch Dagblad op 3 juli 2015
