Vmbo’ers dingen laten doen waarvan de wereld denkt dat ze die niet leuk vinden. ,,Zo pakken we maatschappelijke problemen aan waar niemand vat op krijgt,door te werken met’lastige’jongeren waar veel mensen hun handen niet aan willen branden.’’ Ziedaar de uitleg van Nathalie Lecina over Studio Moio. In opdracht van de gemeente Leiden zoekt dit bureau op onconventionele wijze uit waarom steeds minder jongeren voor de zorg kiezen.
LEIDEN 07/10/15 – ’Waarom kiezen steeds minder vmbo’ers voor een opleiding in de zorgsector?’, herhaalt Nathalie Lecina.Het is de vraag waaraan haar Studio Moio deze week werkt in opdracht van de gemeente Leiden.Lecina’s team komt met ongewone oplossingen, omdat het niet bestaat uit ’elitaire beleidsmensen’, zoals zij de gangbare adviesbureaus omschrijft, maar uit ’lastige’mbo’ers die van school dreigden te raken.,,We laten hen dingen doen waarvan de wereld denkt dat ze die niet leuk vinden.Zo pakken we maatschappelijke problemen aan waar niemand vat op krijgt, door te werken met ’lastige’jongeren waar veel mensen hun handen niet aan willen branden.’’
Studio Moio ging op zoek naar het antwoord door leerlingen zelf voor de camera te zetten en hen te vragen wat hun beeld van ’de zorg’ is. ,,’Billen wassen’en ’voor homo’s’ waren antwoorden die ze kregen’’, lacht Lecina, terwijl ze espresso’s op de tafel van pallethout neerzet, in de creatieve ruimte van Studio Moio.,,Helemaal geen kloppend beeld, als je het mij vraagt’’. Om dat beeld bij te stellen, en om de toekomst van de zorg te onderzoeken, laat Studio Moio de vmboleerlingen in gesprek gaan met patiënten, artsen en personeel. ,,Zelf dacht ik vroeger dat mbojongeren dommer waren dan anderen’’, bekent Lecina. ,,De grootste vergissing die ik kon maken. Deze jongeren zijn alleen niet zo vaardig in het ingewikkeld jargon dat de elite gebruikt.’’
Met dat besef stapte ze een paar jaar geleden naar het ROC Leiden, om jongeren een vraagstuk voor te leggen. ,,Het was voor het eerst dat zij gevoel kregen dat ze van belang waren.Al vanaf de basisschool, als ze een Cito-toets maken, krijgen ze te horen dat ze het minste kunnen. Ze voelen zich waardeloos.De context waarin je verkeert, bepaalt ook welke kansen je denkt te hebben.’’…
Het hele verhaal is verschenen in het Leidsch Dagblad op 7 oktober 2015
